Пайғамбарымыз (с.ғ.с) Мәдинада салдырған мешіттің бір бұрышына құрма ағаштарынан көлеңкелік баспана жасатты.
Көлеңкелікке арабшада «суффа» делініп, ол жерде тұрғандар «асхабы суффа» аталды.
Суфа сахабалары туған-туыс, жақындары мен дүние – мүліктері жоқ кедей сахабалар болатын. Олар өз өмірін Құран үйреніп, Пайғамбарымыздан (с.ғ.с) тәлім алу жолына арнады. Олардың қажеттіліктерін Пайғамбарымыздың (с.ғ.с) өзі және дәулетті сахабалар қамтамасыз етті.
Пайғамбарымыздың (с.ғ.с) ілімімен сусындаған бұл бақытты жандар аз уақыттың ішінде сахабалар арасында Құран, хадис және басқа да діни ілімдерді терең меңгеруімен жоғары құрметке ие болды. Олар күндіз ораза ұстап, түнде ғибадат етіп, дүниенің күйбең тіршілігінен бойларын алыс ұстап, алтын уақыттарын Адамзаттың ардақтысынан (с.ғ.с) естігендерін жаттап, кейінгілерге жеткізу жолында өткізді.
Пайғамбарымыздың (с.ғ.с) білім бұлағынан сусындаған бұл сахабалар жан-жаққа мұғалім етіп жіберілді. Олар Исламның шынайы рухын басқа руларға, мемлекеттерге көркем түрде уағыздау арқылы жеткізді. Өмірлерін ақиқатты паш етуге арнаған ақиық сахабалар тек уағыздаумен ғана шектеліп қалған жоқ, керекті кезінде қаруларын асынып, қасиетті соғыстарға да қатысты. Олардың арасынан ең көп хадис еткен Әбу Һурәйра,сонымен қатар Бәрә ибн Малик, Абдуллаһ ибн Үнәйс сынды ғалым, тақуа сахабалар шықты. Құран кәрімнің және хадис шәріптердің жатталып, мағыналарының кейінгілерге дұрыс жетуінде бүкіл қиындықтарға төзебілген, білімге құштар жаңқияр суффа асхабы табандылықтарының орны ерекше.
"Саңлақ сахабалар" кітабынан
ummet.kz рухани, ағарту порталы