Бірде хазіреті Әлиге он шақты яһуди келіп бір сұрақ берейік, егер ол шын саңлақ болса, он түрлі жауап тауып сөйлер деп сынамақшы болады. Сонымен күндердің күнінде әлгі яһудилер хазіреті Әлиге:
- Ғылым артық па, әлде мал артық па? – деп оқыстан сұрақ қойыпты.
Сол мезетте Әли:
- Бірінші, ғылым артық. Өйткені ғылым пайғамбарлардан қалған мирас, ал мал-перғауын мен Қарынбайдың мирасы.
- Екінші, ғылым сені сақтайды, ал малды сен сақтайсың.
- Үшінші, ғылымның досы көп, ал малдың дұшпаны көп.
- Төртінші, ғылымды жұмсасаң арта береді, малды жұмсасаң азая береді.
- Бесінші, ғылым саған құрметті атақ береді, ал мал сараң деген атақ қалдырады.
- Алтыншы, ғылым өзін-өзі сақтайды, ал малды үнемі бағып күту керек.
- Жетінші, ғылым қиямет күні иесіне жапағат етеді, ал мал иесіне қисапсыз жауап бергізеді.
- Сегізінші, ғылым тозбайды,жоғалмайды. Мал болса, қолдың кірі, өледі, жоғалады.
- Тоғызыншы, ғылым көңілді нұрландырады, адамға ақыл-ой қосады. Ал мал мастандырады, болған үстіне бола түссе екен деп дүниеқоңыз етеді.
- Оныншы, ғылым Алланы тануға Оған құлшылық етуге алып барады. Ал мал иесінің көңіліне тәкаппарлық салады, - деп ауыздарына құм құйып, тапқырлықпен жауап қайтарған екен.