Дінімізде Алла Тағаланың адам баласына берген дәулетіне сай, әдемі киінуіне тыйым салынбаған. Әбу Әхуастан (Алла оған разы болсын) жеткен хадисте былай делінеді:
«Бір күні ол (хадисті жеткізген сахаба) Пайғамбарға (оған Алланың игілігі мен сәлемі болсын) нашар бейнедегі киіммен келеді. Пайғамбарға (оған Алланың игілігі мен сәлемі болсын) оған: «Сенің дүниең бар ма?» - деп сұрайды. Ол: «Иә», - деп жауап қайтарады. Пайғамбар (оған Алланың игілігі мен сәлемі болсын) оған: «Қандай дүниең бар?» - дейді. Ол: «Маған Алла Тағала түйе, қой, жылқы және құл берді», - дейді. Сонда Алла елшісі (оған Алланың игілігі мен сәлемі болсын): «Егер саған Алла дүние берсе, онда Оның нығметінің ізі мен кеңдігі сенің бойыңнан көрінсін», - дейді.
Демек, өзінде жоқты бар етіп көрсетіп, тым қымбат киім киюі жөн көрілмейтіндігі сияқты, бар болып тұрып, тым жұпыны киім киген хош емес. Абай атамыз ан сегізінші қара сөзінде: «Адам баласына жыртықсыз, кірсіз, сыпайы киініп, һәм ол киімін былғап, былжыратып кимей, таза кимек – дұрыс іс. Ләкин өз дәулетінен артық киінбек, не киімі артық болмаса да, көңіліне қуат тұтып, тым айналдырмақ – кербездің ісі», - деп айтуы осыдан.
материал «Ислам әдептерінің энциклопедиясы» кітабынан алынды,
ummet.kz
