Бір күні Пайғамбарымыз (с.а.с.) бен әзірет Әбу Бәкір екеуі Әркамның үйінде бір топпен бірге отыр еді. Мұсылмандардың саны әлі қырыққа да жетпеген, алайда әзірет Әбу Бәкір хақ діннің ендігі кезекте батыл түрде насихатталғанын қалады.

Ардақты Пайғамбарымыз жан тәсілім еткеннен кейін сенімді ізбасарлары сахаба-и кирам (радияллаһу анһ) қабірін кімге қаздырсақ екен деп өзара ақылдасады.

Мұсылмандарды осыншалықты табандылыққа, қайсарлыққа, жан баласының шамасы келмейтін беріктілікке, шыдамдылыққа жеткізген қандай себептер, қандай қозғаушы күш?

Бұл қиссада тұрмысы қарапайым, жаны жомарт, сабырын сары алтынға айналдырған, оған құдіреті күшті Алла Тағала кереметі мен игілігін аямаған Айюб пайғамбардың әйелінің өмір жолы мен тіршілігі жайлы әңгімеленеді.

Бұл – тек дұғаның ғана емес, ғибадат түрлерінің барлығының да шарты. Өйткені Алла Тағала: «(Мұхаммед! Оларға): «Шынында мен де сендер сияқты адаммын. Маған Тәңірлерің бір-ақ Тәңір екендігі туралы уахи етілді. Ендеше кім Раббысына жолығуды үміт етсе, ізгі амал жасасын және Раббысына істеген құлшылығына ешкімді ортақ етпесін» де», – деген.

Алла елшісі (с.ғ.с.) нұры кеткен, адасқан жүректерді емдеуші көңілдерге жұбаныш, қайғы мұңдағыларға үміт сыйлайтын рухани дәрігер десек болады, өйткені Алла елшісі (с.ғ.с.) адамдардың жандүниесін байытып, екі дүниенің бақытын сыйға тартып, дін Исламды таратушы.

Кейбір кітаптарда Әбу Ханифаның сахабалармен жолыққандығы және олардан хадис риуаят еткендігі жазылған. Кейбір қайнаркөз кітаптарда «Әбу Ханифа өзімен замандас ғалымдар яғни Суфиан Саури, Әузағи, Имам Мәлік секілді жолдастарынан табиғин болу құрметімен озып кетті», – делінеді.

Имам Шәміл Мәдинада тұрған кездері Пайғамбарымыздың (с.а.у.) қабірін жиі зиярат етіпті. Бірақ сахараның ыстығы тау ұлына кері әсер етті. Шәмілдің денсаулығы күн өткен сайын төмендей берді.

Шәміл бірде христиандар жоғары бағалайтын, тіпті патшаларынан биік қоятын монахтардың үлкені архиерейдің үйінде Александр патшамен бірге қонақта болыпты. Шәміл оған: