Тәуекел – Аллаға сенуді, арқа сүйеуді, қандай істің тек қана Жаратушының көмегімен болатындығын қаперде ұстауды білдіреді. Тәуекел ете алмайтын мүминде нұқсандық бар деген сөз. Алла тағала ғаламға себеп-салдар негізінде детерминистік жүйе орнатқан.
Алайда Алла қаласа себепті жасап, салдарды болдырмауына да құдіреті жетеді. Дегенмен, осынау себеп-салдар заңдылығына мүлтіксіз бағына отырып мүмин, істерінің баршасында Алланың қайырлы нәтижесіне тәуекел етіп, бел байлайды.
Түйесінің тұсауы босап кеткенде Амр ибн Умәй атты сахаба «Ештеңе етпес, Аллаға тәуекел еттім», – деген екен. Оны естігенде Пайғамбарымыз: «Сен әуелі тұсауын байла, сосын Аллаға тапсыр, тәуекел ет», – деген.
Табандылық – табысқа жетудің алғышарты. Ол уәдесінде тұруды, қолға алған ісін мойымай соңына дейін жеткізе білуді білдіреді. Қайырлы және пайдалы істерде табандылық көрсету таптырмайтын қасиет. Ал пайдасыз, бос істерде табандылық көрсету – қыңырлық пен қырсықтықты білдіреді.
материал «Исламдағы тазалық» кітабынан алынды,
ummet.kz
