Ханафи мәзһабы ғұламаларының тұжырымдамасында, қарызға берілген ақшаны уақыт өте келе зекет ретінде есептеу парызды мойыннан түсірмейді.
Өйткені, зекет малы сол мезетте берген адамның меншігінде болуы және зекет ниетімен берілуі шарт. Мұны кейбір Ханафи ғалымдары: «Қарыз – зат емес, ол қарыз берген кісінің ақысы. Ақылар зекет ретінде берілмейді», – деп түсіндірген. Зекетті мұқтажға беретін кезде «зекет ниетімен» табыстау керек. Ал, қарыз зекет ретінде берілмейді.
материал «Оразаға қатысты 200 сұрақ» кітабынан алынды,
ummet.kz
Бөлісу:
