22
Жұма,
Қараша

һижри

Дарун-нәдуанның қорқынышты қаулысы

Дарун-нәдуанның қорқынышты қаулысы

Пайғамбар (с.ғ.с) тарихы

Құрайыш мүшріктері болған жайттарды ұзынқұлақтан естіген сайын, дегбірі қашып, қауіптері арта түсті. Мұсылмандардың бас қосып, ынтымақ жарастыруы оларды үркіте берді. Хазіреті Мұхаммед те ﷺ күндердің күнінде Мәдинаға көшіп барып, басшылықты қолына алса, мұсылмандар ашық шайқасқа шығып, тіпті Шамға баратын сауда жолын жауып тастауы мүмкін екендігін ойлап, мүшріктердің түн ұйқысы төрт бөлінді.

Осы мәселелерді кеңінен кеңесіп, талқылау үшін мүшріктер Дарун-Нәдуада жиналды. Дарун-Нәдуа – қақпасы Қағбаға қарайтын, пайғамбарымыздың үлкен аталарының бірі Құсайдың тарапынан тұрғызылған ғимарат. Құрайыштың атқамінерлері ылғи осында жиналып, алқалы кеңестерін өткізуді үрдіске айналдырған еді…

Хазіреті Мұхаммедтің ﷺ және оның ізбасарларының мәселесін шешуге тағы да таң ертемен осы жерде бас қосқан олар, қақпа алдында жып-жинақы киінген ақсақалды байқап, одан кім екендігін, бұйымтайын сұрайды. «Мен Нәжиттен келіп едім. Бүгінгі мәжілісті естіп, өз пікірімді айтқалы ат басын арнайы бұрдым. Өмірден көрген-түйген тәжірибелерімді аянып қалмайын дедім» - деген мүсәпірге құрайыштар төрден орын береді. Негізінде ол – адам кейпіне енген шайтан еді! Мәжіліске жүз шақты құрайыш қатысты. Араларында хашим руынан тек Әбу Ләһаб бар еді. Күн тәртібінде бір ғана мәселе: «Мұхаммедке қандай шара қолдансақ тыйылады?»

«Қол-аяғын шынжырлап, зынданға тастайық», - деді сөз алғандар. Әлгі мүсәпір қария кейпіндегі шайтан:

- «Жоқ. Бұлай жасамаңдар, өздеріңе бәле тілеп аласыңдар. Жақтастары естісе тыныш жатар дейсіңдер ме? Қол жинап келіп бас салса, алмай қоймайды. Сосын ол бостандыққа шыққан соң үгіт-насихатын жалғастыра береді. Сондықтан басқа шара іздестіріп көріңдер» - деді. Енді біреулері:

- «Онда оны Меккеден қуып жіберейік, қайда барса өз еркі…» дей беріп еді, «қонақ қарт» сөзге араласып:

- «Бұлай ойлауларың да – асығыстық. Оның тілі тәтті, көргенінің, кездескенінің іші-бауырына кіріп, баурап алатынына талай рет куә болдыңдар. Қуып жіберсеңдер араб тайпаларын аралап жүріп, адамдарды жанына үйіре береді. Жақтастарын көбейтіп алған соң сендерге қырғын салмасына кім кепіл? Асықпай шешім қабылдаңдар», - деді.

Ақыры Әбу Жәһил сөз алды: «Мен таптым, оны өлтірсек қана құтыламыз. Алдымен әр рудан ең күшті жігіттерді таңдаймыз. Әрқайсысының қолына өткір қылыш береміз. Бәрі бір сәтте өлтіруге ұмтылатын болады. Бәрі бірдей тарпа бас салғанда кімнің қолынан қаза болғаны да белгісіз боп қалады. Сөйтіп оның көзін жоямыз. Ал көпшілікке қарсы шығуға хашим ұлдарының шамасы келмейді. Нақты кім өлтіргенін білмегендіктен көп болып аз-кем құн төлеп, басымызды арашалап аламыз».

Ақсақал бейнесіне енген шайтан көзі күлімдеп орнынан атып тұрды да: «Мінекей, тауып айтылған сөз. Ең дұрысы да осы», - деді. Жиналғандар Әбу Жәһилді қолдап, тарасты.

Материал «Адамзаттың асыл тәжі» кітабынан алынды.

Ummet.kz

Бөлісу: