Ислам дініндегі ғұламалар көрші ақысын немесе көршіге жасалатын жақсылықты төмендегідей жіктейді:
1. Сәлем беру және сәлем қайтару, көрші қонаққа шақырса бару;
2. Көршіге зиян тигізбеу;
3. Кейбір көршілерден келген қиындықты көтере білу;
4. Көршінің айыбын жауып, арын сақтау;
5. Қуаныш кезінде құттықтау, қаза жағдайда көңіл айту;
6. Жеміс-жидек, қандай да бір тағам түрін сатып алғанда сатып алған кезде бір бөлігін көршіге сыйлау;
7. Көршіге кешірімді, жұмсақ болу;
8. Көршіні орынсыз айыптамау;
9. Көршіге ыңғайлы уақытта қал-жағдайын сұрап бару, мұқтаж көршіге көмектесу;
10. Маңызды істерде көршімен ақылдасу.
Асыл дініміз көрші ақысына құндылық ретінде қарайды. Халқымызда «туыс – атадан, көрші – Алладан», «құдайы көршім» дейтін сөздер мәдениетімізде, салт-дәстүрімізде көрші ақысының қаншалықты маңызды орын алатынын аңғартса керек.
Көршіге қайырымды, қонақжай, жәрдемшіл, кешірімді болу осы өмірде де, ақыретте де пайдалы болары сөзсіз.
материал «Ихсан – рухани тәрбие негізі» кітабынан алынды,
ummet.kz
