Мұсылманға тіл ұзату – пасықтық, оны өлтіру – күпірлік

Бірақ Алла жүрегі мөр басылған дінсіздерге айтылған насихат дарымайтынын, олар үшін қайғырмау керектігін мына аятта баяндады: “(Мұхаммед) Расында қарсы болғандарды үгіттесең де, үгіттемесең де бәрібір. Олар иман келтірмейді. Алла олардың жүректерін, құлақтарын бітеген, әрі көздерінде перде бар. Сондай-ақ, олар үшін зор қинау бар” (“Бақара” сүресі, 6,7 аяттар).

Пенденің жағдайына байланысты жасаған күпірлігін бірнеше санатқа бөлуге болады: 

Куфри инкари (түбегейлі қабыл етпеу): Алланың бар екенін, Мұхаммед (оған Алланың игілігі мен сәлемі болсын) пайғамбардың пайғамбарлығын және Алладан жеткізген діні мен діни үкімдерін түбегейлі қабыл етпеу. 

Куфри жухуд (біле тұра қабыл етпеу): Алланың бар және бір екенін біле тұра, иман келтіруден бас тарту. Мәселен, Перғауын Мұса пайғамбардың мүғжизасын көре тұра, иман келтірмейді.

Куфри инади (қырсықтықтан туындаған күпірлік): Алланың Құдай екенін жүрегімен біліп, бірақ иман келтіруге келгенде лауазым, қызметінен, атағынан айырылып қалудан қорқып, Исламды дін, Алланы Құдай ретінде қабылдамау осы күпірлік түріне жатады. 

Куфри нифақ (екіжүзділіктен туындаған күпірлік): сырт көзге мұсылман болып көріну үшін тілімен сенген екіжүздінің күпірлігі. Кей адам өзінің сауатсыз екенін біле тұра, білгісі келмеуі күпірлік болып саналады.

Иса пайғамбар (оған Алланың сәлемі болсын): “Саңырауды, мылқауды емдедім. Өліні тірілттім. Бірақ надандықтың шипасын таба алмадым” деген екен. 

Абдулла ибн Мәсғудтан жеткен хадисте Пайғамбарымыз (оған Алланың игілігі мен сәлемі болсын) былай дейді: “Мұсылманға тіл ұзату – пасықтық, оны өлтіру – күпірлік” (имам Бұқари, Мүслим).

материал “Ихсан – рухани тәрбие негізі” кітабынан алынды,

ummet.kz