Хазірет Әбу Бәкір әлемге Ислам шуағы төгілмей тұрып та сол қараңғылық дәуірдің өзінде жан дүниесі нұрға толы еді. Ешқашан жансыз, қимылсыз, ақылсыз, өзге түгіл өзіне де пайдасы не зияны жоқ дәрменсіз, мешеу пұттарға бас иіп табынбаған. Ішімдік пен құмар сияқты жәһилия дәуірінің әдеттеріне мойын бұрмаған, туа біткен асыл рухты болатын.

Һижри 12 жылы муртадтардың көзі жойылғанан соң мұсылмандар мемлекеті кеңею дәуірі басталды.

Жалпы, ӘбуБәкрдің р.л.ғ. халифалық дәуіріндегі әскери жетістіктерді екі кезеңге бөлсе болады:

1. Мұсылмандар Иракты иеленуі;

2. Шамды иеленуі.

Пайғамбарымыздың (солләл-лаһу ъаләйһи уә салләм) көзі тірісінде-ақ Хижәз (Аравия түбегі) пұтқатабынушылықтан тазартылған болатын. Тіпті, пұтқа табынғандар болса да, олардың саны тым болмашы еді.

Әбу Бәкрдің р.л.ғ. халифа болып сайлануы

Әбу Бәкрдің р.л.ғ. халифалық дәуірі, Пайғамбарымыз (солләл-лаһу ъаләйһи уә салләм) дүние салғаннан соң, һижри 11-ші жылы басталды.