Куфа қаласында жас етікші Имам Ағзам Әбу Ханифамен көршілес тұрды. Күн сайын кеш батқанда еңбегінен түскен ақшаға сыра сатып алатын. Мас болған сәтінде күнделікті бір өлеңін қайталап айта беретін: «Керек кезімде құшақтасып жүрген, енді мен мұқтаж болған кезімде, қайда кетті сол бір достарым?». Түні бойы ұйықтамай, құлшылық етіп жүрген Әбу Ханифа осы сөздерді естиді.

Бұрын мен өмірді бақылап, адамдарды өзгертуге болады деп ойлайтынмын. Бірақ, уақыт өте келе мен тек өз-өзімді ғана бақылай алатынымды және ағымдағы уақытқа ғана иелік ете алатындығыма көзім жетті. – «Ешкім ертең не істейтінін білмейді әрі ешкім қай жерде өлерін де білмейді. Күдіксіз Алла толық білуші, хабар алушы». («Лұқман» сүресі, 34 аят)

«Өзіңе қалағанды өзге бауырыңа қаламайынша имандарың толық болмайды» . Бұл адамзаттың ардақтысы, ізгілердің ең ұлысы, пайғамбарлардың соңғысы Мұхаммед пайғамбарымыздың (Алланың оған игілігі мен сәлемі болсын) сөзі. Көпшілік мухаддис ғалымдар осы хадис исламның негізгі қағидаларын айшықтайтынын, осыны ұстану арқылы қоғамда теңдік, араларында мейрімділік орнығатындығын өз еңбектерінде жазып кеткен. Бүгінгі заманда бізге үйден қарыс қадам аттамай-ақ, тіптен, отырған орныңда білім алуға мол мүмкіншіліктер беріп, Алла бізге өмір сүрудің жолдарын жеңілдетіп қойды.

Екі дос шөл далада жолаушылап келе жатады. Бір кезде сөзден сөз шығып, екеуі тартысып қалады. Біреуі ашуға қатты булығып, екіншісін қойып қалады. Досының ұрғаны жанына қатты батады, бірақ ләм-мим демей құмға:  «Бүгін мені жан досым ұрды!» деп жазып кетеді.

Бірде хазіреті Хұсейн (р.а.) жол шетінде отырған пақыр, жоқ-жітіктердің қасынан өтеді. Олар болса жерге бір төсенішті жайып жіберіп, нанның қалған-құтқанын жеп өзара қауқылдасып, жүрек жалғап жатқан-ды.

Бір кісі біреуді өлтіріп қойып, өлтірілгеннің балалары оны мүміндердің әміршісі Омардың (р.а) алдына алып келеді де: “Бұл кісі біздің әкемізді өлтірді” - дейді.

Бір күні адамдар көпті көрген көнекөз қариядан: «Ақсақал, шын махаббат қандай болады, оны тек ауызбен ғана айтатындар мен өмірге айналдырғандардың айырмашылығы қандай?» деп сұрапты.

Атақты сахабалардың бірі, Пайғамбар (с.а.у.) ілімін жалғастырушы Әбу Хурайра өзінің барлық өмірінде анасына үлкен инабаттылықпен, сүйіспеншілікпен қарайтын.

Омар ибн Әл Хаттаб (р.а.) әйелінің мисктерді (хош иісті әтір суын) өлшеп бергенін қаламайтын болған. Бірде Омарға (р.а.) Бахрейннен көп көлемде миск келеді. Сол уақытта мұсылмандардың әміршісі (р.а.):  «Біреулерің мына мискті өлшеп, теңдей етіп мұсылмандарға бөліп берсеңіздер» деп бұйырады.

Ибн Әл-Хасан Әл-Уаррақ Әбу Османнан сұхбаттасу әдебі жайында сұрағанда ол былай деп жауап береді: