Абдулла ибн Аббас (р.а) былай дейді: "Пайғамбардың (оған Алланың игілігі мен сәлемі болсын) артында келе жатқанда маған:

Жер жүзінде қаншама адам бар екендігін көз алдымызға елестетіп көрейікші. Жалпы адамзат жаралғалы қанша пенде қара жерді басты екен? Осы адамдардың барлығының да саусақ іздері (бармақ таңбасы) әр түрлі болып келеді.

Ахмет Рафи бір күні шәкірттерінен:

– Менің кемшілігімді байқаған адам болса айтсын, – деп өтініпті.

«Атымды адам қойған соң,

Қалайша надан болайын», - деген Абай атамыз, біреуге арзан көрінгенмен, біреуге маржан болған дана сөздерінде. Алла Тағала бұл жалғанда адамды, өзге тіршілік иелерінен көркем бейнеде жаратқан.

Алланың сүйікті құлдарының бірі, бар ғұмырын тақуалықпен өткізген Убайдуллаһ Ахрар деген кісі базардан анау-мынау алып, саудасын жасап ауылына бет алады. Үйіне келген кезде базардағы саудагердің батасын алмағаны есіне түсіп, дереу қайта жолға шығады. Ауылы да тез барып келе қоятын мына тұрған жер емес еді. Келіп-кетудің өзі машақат. Әйтсе де, әдетке айналдырған амалы жанын жерге қоймай сауда жасаған кісінің құзырына әкелді.

Ғалым Жүсіптің: «Көркем мінездің он белгсі бар осы белгілерге қарап мінезіміздің қандай екенін беле аламыз:

Бірде бір кісі мешітке келіп ұйықтап қалады. Қалтасында ақша салған әмияны бар болатын. Әлгі кісі ұйқысынан оянған кезде қалтасынан әмиянының ұрланғанын байқайды.

Бірде данышпанға бір жас келіншек келіп: «Бұл өмірде менен сорлы, менен кедей жан жоқ. Жағдайым өте қиын. Сіз маған көмектесе аласыз ба?» - дейді.

Пайғамбарымыз ﷺ: «Туа сала үш ақ адам сөйлеген: 1. Иса пайғамбар, 2. Журейжге шындықты айтқан сәби. 3. Анасына қарсы тілек тіліген сәби»,- деген Әбу Хурайра риуаятында.

Харун Рашит уәзірі екеуі халыққа білдірмей жай киімдерін киіп, ел ішін аралап жүріп құрма ағаштарының көшетін отырғызып жатқан бір қарияға жолығыпты. Амандасқаннан кейін араларында мынадай әңгіме өрбіпті.