Пайғамбар (с.ғ.с.) немерелері Хасан мен Хұсейін кішкене кездерінде ауырып қалды. Уайымдаған Әли мен Фатима (р.а.) балалары жазылғанда, шүкіршілік ретінде ораза ұстай бастайды.

Имам Ағзам қатысып жатқан бір жиналыста біреу: “Бір адам бар екен, жәннатты қаламайды, жәһәннамнан қорықпайды, өліктің етін жейді, рүкуғсіз, сәждесіз намаз қылады, көрмеген нәрсесіне куәлік етеді, фитнәні жақсы көреді, хақты қаламайды (тілемейді), бұл адам кәпір ма, әлде мүмин ба? ” деп сұрақ қойды.

Ардақты сахабамыз Муаз ибн Жәбал (р.а.) ұлына бірде былай деп өсиет айтыпты:

Әбу Әйюб әл-Ансари (р.а.) әңгімелеуде:

Имам Рабани көзге түрткісіз қараңғы түнде бір топ шәкірттерімен бірге таудың жолымен жоғары қарай көтеріліп келе жатады.

Пайғамбарымыз бір күні сахабаларына ораза ұстауды бұйырып, артынша былай деп қатаң ескерту жасады:

Бір күні Иса пайғамбар (а.с.) жолға шықпақ болып жиналады. Кенет оған бір адам келіп өзін де ала кетуін өтінеді. Пайғамбар келіседі. Екеуі жолдас боп, бірге сапар шегеді.

1994 жылдар Африка құрлығын мекен еткен талай халық үшін ауыр, аштықты азапты кезең еді. Осы жылдары американдық фотограф Кевин Картер аймақтағы ахуалды суретке түсіруге Африкаға аяқ басады. Кевин бір ауылға келіп жеткенде, ол аймақтың тұрғындары Біріккен ұлттар ұйымы таратып жатқан азық-түлікке кеткен болатын. Фотограф тыныштықты пайдаланып, ауыл көрінісінен еркін фотосессия жасауға кіріседі.

Төмендегі жайт Келлог Бизнес Скулдың (Норзвестерн университеті) жұмыс басқару магистранттары мен «Уақытты бағындыру» сабағының профессоры арасында болған.

Ертеде бір қарапайым тігінші өмір кешіпті. Қасынан екі елі қалмайтын немересін де ізгілікке тәрбиелеуді ұмытпапты. Бір күні өте қымбат тұратын өткір қайшысымен асыл матаны ұсақтап кесе бастайды. Болған соң қайшыны аяғының астына лақтыра салады да, инесімен кескіленген маталарды бір-біріне қосып тіге бастайды. Іс біткен соң инені бас киіміне әдемілеп қыстырып қояды.