Атеист:

– Бір нәрсенің басы мен соңы болмауы мүмкін бе?

Олар өте бақытты отбасы болатын. Бірақ, бір күні анасы ауру себебінен сүйікті күйеуі және енді ғана үш жасқа толған сүйкімді қызын тастап, бұл дүниемен қоштасты. Сәби күн сайын әкесінен «Анам қашан қайтып келеді?” деп сұрайтын. Ал әкесі қызын жұбатып, „Қызым, анаң өте алыс бір жерге жұмысқа кетті” деп құшақтап ұйықтататын.

Бірде Пайғамбарымыз Мұхаммед Мұстафа (оған Алла тағаланың сәлемі мен игілігі болсын) адамзаттың келешегіне көз жүгіртіп, тұнжырап былай деген: «Сондай бір заман тап болғанда, үмбетім бес нәрсені ұмытып, бес нәрсені жақсы көретін болады:

Алла Тағала Мұса пайғамбарға: «Әй, Мұса! Пәлен деген жерде Менің сүйген құлдарымның бірі қайтыс болды. Сен соған барып, қызметін жаса» деп пәрмен етті.

Бір ауылда дұғасы екі етілмей қабыл болатын бір адам бар екен. Дұғалары қабыл болмайтын бір топ адам әлгі адамның алдынан шығып, мұның сыры мен жай-жапсарын сұрайды. Дұғасы қабыл болатын адам бір топ адамнан: «Дәл қазір сендер танымайтын бір адам келіп қарызға ақша сұраса берер ме едіңдер?» деп сұрайды.

Абдулла ибн Аббас (р.а) былай дейді: "Пайғамбардың (оған Алланың игілігі мен сәлемі болсын) артында келе жатқанда маған:

Жер жүзінде қаншама адам бар екендігін көз алдымызға елестетіп көрейікші. Жалпы адамзат жаралғалы қанша пенде қара жерді басты екен? Осы адамдардың барлығының да саусақ іздері (бармақ таңбасы) әр түрлі болып келеді.

Ахмет Рафи бір күні шәкірттерінен:

– Менің кемшілігімді байқаған адам болса айтсын, – деп өтініпті.

«Атымды адам қойған соң,

Қалайша надан болайын», - деген Абай атамыз, біреуге арзан көрінгенмен, біреуге маржан болған дана сөздерінде. Алла Тағала бұл жалғанда адамды, өзге тіршілік иелерінен көркем бейнеде жаратқан.

Алланың сүйікті құлдарының бірі, бар ғұмырын тақуалықпен өткізген Убайдуллаһ Ахрар деген кісі базардан анау-мынау алып, саудасын жасап ауылына бет алады. Үйіне келген кезде базардағы саудагердің батасын алмағаны есіне түсіп, дереу қайта жолға шығады. Ауылы да тез барып келе қоятын мына тұрған жер емес еді. Келіп-кетудің өзі машақат. Әйтсе де, әдетке айналдырған амалы жанын жерге қоймай сауда жасаған кісінің құзырына әкелді.