Аманат сөзінің асыл дінімізде алар орны ерекше. Осы бір ғана сөз адамның Алламен қандай байланыста екенін, оның ақыреттегі есеп-қисаптан қаншалықты қорқатынын көрсетеді. Аманат дегенде бірден қиянат сөзі еске түседі. «Аманатқа қиянат жүрмейді» деген халық даналығы да бар. Бұл туралы қасиетті Құран Кәрімде Алла Тағала: «Біз аманатты көктерге, жерге және тауларға ұсындық. Олар мұны қабылдаудан бас тартты, (жауапкершілігінен) қорықты. Оны адам қабыл алды. Шынында, ол – өте залым әрі надан», – дейді («Ахзаб» сүресі, 72-аят). Осы жерде адамның қабыл алған аманатының ауырлығы және оны орындау өте қиын екендігі меңзелген. 

Мұхаррам айы мұсылман жыл санауының алғашқы айы болып есептеледі. «Мұхаррам» сөзі «қасиетті», «тыйым салынған» деген мағыналарды білдіреді. Бұл ай Құран Кәрімде айтылған қасиетті төрт айдың бірі. Пайғамбарымыз (оған Алланың игілігі мен сәлемі болсын) бұл мұхаррамды «Алланың айы» деп сипаттаған. Имам Нәсәи риуаят еткен хадисте ардақты сахаба Әбу Зарр (р.а.): «Уа, Расулалла! Түннің қай бөлігі қайырлы, айлардың қайсысы абзал?» – деп сұрайды. Сонда Алла Елшісі (оған Алланың игілігі мен сәлемі болсын): «Түннің қайырлысы – соңғы бөлігі, айлардың абзалы – өздерің мұхаррам деп атайтын Алланың айы» – деп жауап берген.

Білім – адамның құлағы естіген, аузы айтқан ең жақсы сөз. Білім – ең жақсы мақсат, ал сол мақсатқа ұмтылушы жер бетін басқан адамдардың ардақтысы. Ислам дінінде адамзат баласына қоятын ең басты талап – білім алу, оқу және іздену. Құран Кәрімнің алғашқы аяты да: «Оқы! Жаратқан Раббыңның атымен оқы!..» («Алақ» сүресі) деп басталатынын баршамыз білеміз. 

Расында Алла Тағала құлдарына аса мейірімді. Осындай мейірімінің бірден-бір көрінісі Зул-хижжаның алғашқы он күні.

Үбәйдулла ибн Мұхаммед (р.а) әңгімелеуде: 

"Бірде қайыр тілеп жүрген біреу хазірет Әлидің есігін қақты. Әли (р.а) ұлына: "Анаңа алты дирхам берген едім. Соның бірін алып кел» деп жұмсайды.

Бірде патша шебер ұстаның қал-жағдайын сұрайды. Ұста қынжылып, өз жұмысына шағым айта бастайды:

Бірде өте кедей кісі Мұса алейһиссаламға:

Ертеде бір бойдақ жігіт жүзінен нұры төгілген иманды әрі сұлу қызға көзі түсіп, соңынан қалмай жүріп, ата-анасының алдынан өтеді.

Күндердің бір күнінде Меккеден ұзақтау жерде тұратын жалғыз басты қарт әйел кісі болыпты. Ол Мұхаммедтің (с.а.с) пайғамбарлығын қабылдамай, керісінше оған қарсыөшпендік сақтап ол кісі туралы жаман ойлар түйіп жүреді екен. Өз көзімен көріп, танып-білмеген болса да, кәпірлердің ол туралы айтып жүрген жалалары мен өтіріктеріне әбден қанық болған екен.