Жеке басымыз алдындағы міндеттеріміздің бірі – тілімізді тәрбиелеу. Аузымыздан өтетін асқа абай болғанымыздай, аузымыздан шығатын сөздерге де абай болуымыз керек. Ислам діні бізге әңгімелесудің, сөз сөйлеудің әдебін үйретеді.
Сөйлесу кезіндегі ахлақ қағидалары мыналар:
1). Айтатын сөзінің соңын ойлап, соған қарай сөйлеу;
2). Дүние және ақырет үшін пайдасы жоқ сөздерді айтпау;
3). Сөзі мен ешкімді ренжітпеу, әңгімелесіп отырғанда басқалардың бөлмеу;
4). Адамдармен дәрежесі мен мәртебесіне қарай сөйлесу;
5). Біреуді мақтағанда асыра мақтамау;
6). Үлкендердің жанында дауысын көтеріп сөйлемеу;
7). Мылжың сөздер айтпау;
8). Сөйлескен кезде ернін шошайтпау, тым білгішсінбеу, басқалардың сөзінен мін іздемеу;
9). Тілін жаман сөздерге үйретпеу, өтірік ант ішпеу, өзгелерді жамандайтын сөздер айтпау;
10). Біреулерді келемеждемеу, біреуге жаман ат тақпау;
11). Айтылмайтын сырларды әшкере етпеу.
12). “Құтылу жолы бар ма?” деп сұрағанға пайғамбарымыз: “Тіліңе ие бол!” деп жауап берген екен. Сахабаларының бірі: “Қорқуға тиісті ең қауіпті нәрсе не?” деп сұрағанда, сүйікті пайғамбарымыз тілін қолымен ұстап: “Міне, мынау” деп жауап берген.
Тағы бір хадисінде былай деген: “Аллаға және ақырет күніне иман келтірген адам не жақсы сөз айтсын, не болмаса үндемесін”. Демек, көріп отырғанымыздай, тілге ие болу, айтар сөзімізге абай болу – өте маңызды ахлақ қағидасы.
материал «Негізгі діни мағлұматтар» кітабынан алынды,
ummet.kz
