Жеке басымыз алдындағы міндеттеріміздің бірі – тілімізді тәрбиелеу. Аузымыздан өтетін асқа абай болғанымыздай, аузымыздан шығатын сөздерге де абай болуымыз керек. Ислам діні бізге әңгімелесудің, сөз сөйлеудің әдебін үйретеді.
Біздің жасаған әр амалымыз иманның бір бөлігі ме?
Анығында, Әбу Ханифа амалды иманның талабы ретінде емес, оны иманнан бөлек қарастырғаны белгілі. Әбу Ханифа бойынша амал иманнан кейін келеді. Адам намаз оқып, ораза ұстағандығы үшін Аллаға және пайғамбарына иланбайды, қайта Аллаға және Пайғамбарына сенгендіктен құлшылық етеді.
Тәубенің қабыл болуының басты шарты
«Тәубе» сөзінің тілдік мағынасы «қайту, оралу» дегенді білдіреді. Ал діндегі мағынасы күнәға батып, тура жолдан таю арқылы Алладан алшақтап кеткеннен кейін, пенденің істеген күнәсі үшін өкініш білдіріп, Раббысына қайта оралуы, жүрегіне дақ түсіріп, жан-дүниесін шайқалтқан күнәсін жуып-шаюы дегенді білдіреді.
Ақылды кім үйренеді, насихатты кім тыңдайды?
Осы ақылды кім үйренеді, насихатты кім тыңдайды?
Алла Тағаланы еске алғандардың ең жақсысы
Ақыретте сыйлыққа (сауаптарға) және бақыттылыққа ие болудың жеңіл жолы бар. Өкінішке орай, көпшілік оны ұмытып қалған. Бұл – ғибадаттың ең жеңіл түрі. Ол үшін өте үлкен сыйлық беріледі, бірақ көпшілік оны қолданбайды.
Адамдағы ұят сезімі табиғи жаратылыстан ба?
Расулалла (с.а.с.) ұятты болудың Ислам дініндегі маңыздылығын көрсету үшін, ұяттың «иманның бір бөлшегі» екенін айтқан.
Жүрегіңде Алланың рахымынан үміт бар ма?
Әнәс (р.а.) былай дейді: «Расулалла (с.а.с.) өмірден өтейін деп жатқан бір жас жігіттің жанына кірді. Одан: «Өзіңді қалай сезініп жатырсың?» – деп сұрады. Ол: «Уа, Расулалла, Алладан үмітім бар, бірақ күнәларымнан қорқып жатырмын», – деп жауап берді. Сонда Расулалла (с.а.с.): «Мұндай жағдайда құлдың жүрегінде (қорқыныш пен үміт) біріксе, Алла тағала еш күмәнсіз ол құлының үміт еткенін береді әрі қорыққан нәрсесінен құтқарады», – деп түсіндірді».
Жоғары мәртебе іздедім, қарапайымдылықтан таптым
Аят кәримәда айтылған: «Рахманның (хас) құлдары жер бетінде қарапайымдылықпен жүреді...» (Фұрқан, 63).
Пендені күнәдан сақтаған ең негізгі нәрсе
Пендені күнәдан сақтаған ең негізгі нәрсе – Алладан қорқу. Алланың жазасынан, азабынан сақтану.
Нәпсіні тәрбиелеу туралы ұлылардың сөздері
Сүлеймен (а.с.) пайғамбар былай деген екен: «Нәпсісін тәрбиелей алған кісі жалғыз өзі жер жүзін бағындырған батырдан да күшті».
Тәубеміз де, ғибадатымыз да қабыл болуға мұқтаж
Хақ Тағала өз құзырына қарайған және қатайған жүрекпен келуімізді қаламайды.