Мәкруһ уақыттары тек намаз, жаназа және тиләуәт сәждесіне қатысты[1].
Тәспихаттарға қатысы жоқ. Сондықтан да, мәкруһ уақыттарда Алланы еске алып, тәспі тартудың және Құран оқудың ешқандай ағаттығы жоқ.
Құран Кәрімде былай делінеді: «Алланың өзін ұлықтап, өз атын еске алуға бұйырған үйлерде (мешіттерде) ертелі-кеш Алланы пәктеп, оған тәспих айтылып тұрады»[2].
[1] «Сахих Мүслімде» риуаят етілген бір хадисте былай делінеді: «Мына үш уақытта Пайғамбарымыз (с.а.у.) намаз оқудан және мәйіттерімізді қабірге көмуімізден тыйды (жаназа намазы): Күн шыға бастағаннан көтерілгенге дейін, тапа тал түсте зәуәл уақытына дейінгі және күн бата бастағаннан, ұясына кіргенге дейінгі уақыт. (Китабу Салатил Мусафирин уа қасриһа).
[2] Құран Кәрім: «Нұр» сүресі, 36 аят.
материал «Заман тудырған сұрақтар» кітабынан алынды,
ummet.kz
