يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا يَسْخَرْ قَوْمٌ مِّن قَوْمٍ عَسَى أَن يَكُونُوا خَيْرًا مِّنْهُمْ وَلا نِسَاء مِّن نِّسَاء عَسَى أَن يَكُنَّ خَيْرًا مِّنْهُنَّ

وَلا تَلْمِزُوا أَنفُسَكُمْ وَلا تَنَابَزُوا بِالأَلْقَابِ بِئْسَ الاِسْمُ الْفُسُوقُ بَعْدَ الإِيمَانِ وَمَن لَّمْ يَتُبْ فَأُولَئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ

Уа, иман еткендер! Араларыңнан бір қауым басқа бір қауымды келемеждемесін! Қайдан білесіңдер, бәлкім, мазаққа ұшыраған қауым өзін мазақ қылған қауымнан әлдеқайда қайырлы шығар.

Аса мейірімді, ерекше рақымды Алланың атымен бастаймын.

«Араның қарындарынан түрлі-түсті бал шығады. Онда адам баласы үшін шипа бар. Шынында мұнда да ойлайтын қаумы үшін ғибрат бар»(Нахыл сүресі,69 аят).

Аса мейірімді, ерекше рақымды Алланың атымен бастаймын.

«(Уа, Мұхаммед! Саған келіп Алла тағаланың сипаттарын сұраған мүшріктерге) Алла жалғыз, (сонымен қатар) Ол – самад, әрі Ол – тумады да туылмады, (сондай-ақ) оған ешбір теңдес жоқ!», - деп айт! («Ықылас» сүресі, 1-4 аяттар).

«Көктер мен жердегі нәрселер Алланыкі. Іштеріңдегілерді жарияласаңдар да жасырсаңдар да Алла сендерден оның есебін алады» [Бақара,284].

Ұлы Алланың құрметті Пайғамбарынаﷺ осы дүниеде және ақіретте силаған сансыз жақсылықтары және үлкен нығметтері жайлы сөз қозғалады. Кәусар өзені осылардың біреуі. Бұдан басқа да көптеген ұлы нығметтері бар. Сүре әз пайғамбарды Аллаға деген шүкіршіліктің белгісі ретінде намаз оқуға және құрбан шалуға шақырады.

Аса қамқор, ерекше мейірімді Алланың атымен бастаймын.

Бұл сүре «адият» сөзіне серт қылып басталғандықтан «Адият сүресі» деп аталған.

إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَإِيَّاكَ نَسْتَعينُ

«Саған ғана құлшылық етiп, Сенен ғана жәрдем тiлеймiз».

Имам Сағди айтады: «Құлшылық - Аллаһ Тағала жақсы көретiн, Оны разы ететiн әрбiр амал мен iштей және әшкере айтылған сөздердiң жалпы атауы».[1]

Имам Ибн Кәсир айтады: «Сенен өзгеге құлшылық және тәуекел етпеймiз». Бұл кәмiл бойсұнудың үлгiсi. Дiндi өзiне мынау екi мағына қамтиды. Бiрiншiсi: Аллаһ Тағалаға серiк қоспау. Екiншiсi: пенде өз әлсiздiгiн сезiнiп, өзiн Аллаһ Тағалаға тапсыру».[2]

الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

«Ол – бүкiл жаратылысқа қамқорлық Етушi, ерекше Мейiрiмдi».

"الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ"(ар-рохманир-рохим)[1] сөзiнiң тафсирi: Алла Тағала «Фатиха» сүресiнiң бiрiншi аятында адам баласына: «Мен бүкiл әлемнiң Жаратушысымын, әрi бүкiл әлемдi ретке Келтiрушiмiн. Сен үшiн Менен басқа мақтауға лайық ешкiм жоқ»,-деп, артынша Өзiнiң көркем сипаттарын баян етiп: «Мен аса Қамқор, ерекше Мейiрiмдiмiн»,-дейдi. Өйткенi Алла Тағала «барлық жаратылғанға қатысты шексiз және кәмiл рақымдылық Иесi. Ол мына пәни дүние мен Ақыреттiң Қамқоршысы және екi дүниенi Мейiрiмiне бөлеушi».[2]