Аса қамқор, ерекше мейірімді Алланың атымен бастаймын.

Бұл сүре «адият» сөзіне серт қылып басталғандықтан «Адият сүресі» деп аталған.

إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَإِيَّاكَ نَسْتَعينُ

«Саған ғана құлшылық етiп, Сенен ғана жәрдем тiлеймiз».

Имам Сағди айтады: «Құлшылық - Аллаһ Тағала жақсы көретiн, Оны разы ететiн әрбiр амал мен iштей және әшкере айтылған сөздердiң жалпы атауы».[1]

Имам Ибн Кәсир айтады: «Сенен өзгеге құлшылық және тәуекел етпеймiз». Бұл кәмiл бойсұнудың үлгiсi. Дiндi өзiне мынау екi мағына қамтиды. Бiрiншiсi: Аллаһ Тағалаға серiк қоспау. Екiншiсi: пенде өз әлсiздiгiн сезiнiп, өзiн Аллаһ Тағалаға тапсыру».[2]

الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

«Ол – бүкiл жаратылысқа қамқорлық Етушi, ерекше Мейiрiмдi».

"الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ"(ар-рохманир-рохим)[1] сөзiнiң тафсирi: Алла Тағала «Фатиха» сүресiнiң бiрiншi аятында адам баласына: «Мен бүкiл әлемнiң Жаратушысымын, әрi бүкiл әлемдi ретке Келтiрушiмiн. Сен үшiн Менен басқа мақтауға лайық ешкiм жоқ»,-деп, артынша Өзiнiң көркем сипаттарын баян етiп: «Мен аса Қамқор, ерекше Мейiрiмдiмiн»,-дейдi. Өйткенi Алла Тағала «барлық жаратылғанға қатысты шексiз және кәмiл рақымдылық Иесi. Ол мына пәни дүние мен Ақыреттiң Қамқоршысы және екi дүниенi Мейiрiмiне бөлеушi».[2]