Ол күн Мәдина шаһарының және сол нұрланған қаланың тұрғындары үшін ең әдемі, ең есте қаларлық сәт болды. Сол күн еске түссе болды, жүректер нұрға бөлене кетеді. Ардақты сахаба Әнас ибн Мәликтің тілімен айтқанда, сүйікті Пайғамбарымыздың (с.ғ.с) Мәдинаға алғаш келген күннен асқан, әдемі, нұрлы бір күн болған емес.

Бұл – ережеп айы. Ережептің 26-нан 27-не қараған түн исра және миғраж кеші. Яғни, адамзат сұлтаны Мұхаммед (с.ғ.с.) Харам мешітінен Ақса мешітіне түнгі сапар жасаған және жеті қат көкке көтерілген кеш. Аталмыш оқиға пайғамбарымыз (с.ғ.с.) Мадина қаласына һижрат етуден он сегіз ай бұрын болды. 

Пайғамбарымыздың (солләл-лаһу ғаләйһи уә салләм) Ибраһимнен өзге барлық баласы Хадиша анамыздан болды. Ол, қыздары Зейнеп, Руқийа, Умму Күлсум, Фатима. дочери: Зайнаб, Рукийа, Умму Кульсум, Фатима. Ұлдары: Әл-Қасим және Абдуллаһ. Әл-Қасим пайғамбарлықтан бұрын, ал Абдуллаһ пайғамбарлық басталғаннан кейін туылды. Әл-Қасим де, Абдуллаһ та жастай дүние салды.

Ибраһим хижрадан кейін Мария анамыздан туылды. Кейбір мәліметтерге қарағанда Ибраһим туылғаннан кейін жетінші күні көз жұмды.

Алланың елшісі Мұхаммед пайғамбарымыз (с.ғ.с.) қайтыс боларынан ілгергі күндерін хазреті Айша анамыздың бөлмесінде өткізді. Сырқат өн бойын дендегендіктен әдеттегідей мешітке келіп, имамдық ете алмады. Өз орнына досы, ардақты сахаба Әбу Бәкірді (р.ғ.) имамдыққа тағайындады. Айтпақшы, Әбу Бәкір (р.ғ.) пайғамбарымыздың саулығында он жеті рет жамағатқа имамдық ету бақытын иеленген кісі.

Әкесі – Абдуллаһ. Анасы – Амина. Екеуінің де тегі Киләб ибн Муррадан тарайды. Ал Киләб ибн Мурра Пайғамбарымыздың (солләл-лаһу ғаләйһи уә салләм) ата-бабаларының бірі.

Пайғамбарымыздың (солләл-лаһу ғаләйһи уә салләм) әкесі Абдуллаһ – Абдул-Мутталибтің ең кенже баласы. Кезінде Абдул-Мутталиб: «Егер Жаратушы маған он ұл бала берсе, мен соның бірін Аллаһ жолында құрбан етемін»,-деп серт еткен болатын. Расында да, Аллаһ Тағала Абдул-Мутталибтің он ұл баласы болуын нәсіп етті. Ұлдары ержеткеннен кейін, сертті орындай уақыты келді. Серт талабына сай Абдул-Мутталиб ең сүйікті кенже баласын, яғни Абдуллаһты құрбан етуі тиіс еді. Адамдар, абызбен ақылдасып, Абдул-Мутталибке ұлының орнына жүз түйені құрбан етуді ұсынды. Нәтижеде Пайғамбарымыздың (солләл-лаһу ғаләйһи уә салләм) әкесі Абдуллаһ құрбандық болудан құтқарылды.

Адамзаттың ардақты тұлғасы, сүйікті пайғамбарымыздың өмір жолымен етене танысып, тал бойындағы маржандай тізілген көркем мінез-құлқын бойымызға сіңіру – үмметі біздерге міндет. Саңлақ сахаба Әбу Бәкір (р.ғ.) пайғамбарымыздан (с.ғ.с.): «Уа, Алланың елшісі! Осыншалықты әдепке сізді кім баулыды?» - деп сұрайды. Сонда Алланың Елшісі (с.ғ.с.): «Мені Раббымның өзі әдепті етті және жақсылап тәрбиеледі», – деп жауап қайырған екен.

Пайғамбарымыз (с.ғ.с.) мүшріктерге аспандағы айды екіге бөліп, оны екі таудың басынан көрсеткен. Бұл таңқаларлық оқиға «пайғамбар мұғжизасы» деп айтылады. Сәл кейінірік, әуелі түсінікті болу үшін мұғжиза сөзіне аз-кем тоқталып кетейік. Мұғжиза – пайғамбарлардың пайғамбар екендігін дәлелдеу үшін Алланың жәрдемімен көрсеткен таңғажайып істері. Дәлірек айтсақ, пайғамбарлықтың айқын құжаты.

Алла Тағала «Сәур» үңгіріне жасырынған Мұхаммед (с.ғ.с.) пайғамбарымыз (с.ғ.с.) бен досы Әбу Бәкірді (р.ғ.) жаудың қолынан құтқару үшін өрмекші мен көгершінді пайдаланды. Алланың әмірімен өрмекші үңгірдің аузына тор тоқыса, көгершін ұя жасап, екі мүбәрак жанды жау қолынан қорғап қалды. Міне, осы қиын сәтте Алла Елшісі (с.ғ.с.): «Уайымдама, Алла бізбен бірге”,– деп досы Әбу Бәкірге (р.ғ.) көңіл жұбанышын білдірді.

Имам Табарани «Муғжамул кәбир» еңбегінде келтірген хадисте Әбу Умәмә (р.ғ.) мына оқиғаны баяндайды: